Ο καιρός που τα μελάνια εκτυπωτών κατέληγαν αβασάνιστα στον κάδο των αχρήστων, με σοβαρές συνέπειες στο περιβάλλον αλλά και στην υγεία, πέρασε όπως φαίνεται ανεπιστρεπτί.
Τι αλλάζει όμως; Ο νόμος γενικά προβλέπει πως τα μελανοδοχεία εκτυπωτών θα έχουν την ίδια αντιμετώπιση όπως οι Ηλεκτρικές και Ηλεκτρονικές συσκευές και οι εισαγωγείς των υλικών αυτών θα έχουν υποχρέωση της καταχώρησης της εταιρίας τους στο μητρώο παραγωγών και την πληρωμή τέλους ανακύκλωσης και «τα φυσικά και νομικά πρόσωπα είναι υποχρεωμένα να ανακυκλώνουν τα μελανοδοχεία των εκτυπωτών τους και να σταματήσουν να τα απορρίπτουν στους κάδους των αχρήστων». Ωστόσο, ο Νόμος δεν ορίζει πρόστιμα σε περίπτωση μη συμμόρφωσης ούτε και διαθέτει σχετικό ελεγκτικό μηχανισμό, και έτσι οι εταιρίες θα πρέπει άμεσα να βρουν λύσεις στο θέμα των μελανοδοχείων τους.
Οι επιλογές που έχουν οι επιχειρήσεις είναι οι εξής:
- Να συνεργαστούν με μια αδειοδοτημένη εταιρία ανακύκλωσης μελανοδοχείων
- Να συνεργαστούν με μια αδειοδοτημένη εταιρία περισυλλογής άδειων μελανοδοχείων
Είναι σημαντικό για τις εταιρίες να συνεργαστούν με άλλες που είναι αδειοδοτημένες, είτε για την ανακύκλωση είτε για την περισυλλογή των μελανοδοχείων. Ο λόγος είναι πως ο νόμος αναγνωρίζει μόνο τις αδειοδοτημένες εταιρίες ως ικανές να εκπληρώσουν την υποχρέωση για ανακύκλωση. Συγκεκριμένα, οι εταιρίες θα πρέπει να εκδίδουν κάποιο παραστατικό που να αποδεικνύει την συναλλαγή, όπως ένα Δελτίο Αποστολής, αν και οι αδειοδοτημένες εταιρίες θα είναι σε θέση να εκδώσουν κάποιο πιστοποιητικό για τις εταιρίες πελάτες τους, με τον αριθμό των μελανοδοχείων που διαχειρίστηκαν.
Αυτός ο νόμος επαναφέρει και το θέμα της δημιουργίας μίας κουλτούρας ανακύκλωσης. Η κουλτούρα της ανακύκλωσης ήδη υπάρχει στην επιχειρησιακή λειτουργία, με τις εταιρίες να προβαίνουν στην ανακύκλωση υλικών όπως το χαρτί, το γυαλί κ.ά.. Είναι ανάγκη να καλλιεργηθεί αυτή η κουλτούρα και για τα μελάνια εκτύπωσης, αποφεύγοντας έτσι τη διάχυση επικίνδυνων υλικών στον υδροφόρο ορίζοντα με ανεξέλεγκτες συνέπειες στο περιβάλλον.